Dlaczego relacje damsko-męskie przestały działać

- Dlaczego to ja mam zgarniać za inne laski? - Hanka przystanęła.
- Co? Ogarnij się. Co myślisz o ściance jutro?
- Martyna, dotarło to do mnie w końcu. My, to znaczy na pewno ja, obrywam za inne dziewczyny, za emocje, za nieśmiałość.
- Jaśniej? - Martyna zrobiła wielkie oczy.
- Ok. Jestem ładna, tak?
- Tak. Piękna. - Uśmiechnęła się.
- Skończyłam studia i dziesiątki kursów. Czy tak?
- Tak.
- Mam pracę, pasję, gotuję, sprzątam, tańczę. Potrafię rozmawiać na poważnie, potrafię się wygłupiać, lubię seks. Jestem szczera i wierna. Tak jest? - Gestykulowałam i uniosłam głos.
- No z tym sprzątaniem to sobie schlebiasz!
Hanka posłała Martynie kuksańca w bok.
 - Ała! To bolało! - Martyna złapała się za żebra.
- Słuchaj, bo to ważne - powiedziałam. - Wiktor powiedział kiedyś, że się mnie boi. I myślę, że faceci w ogóle są teraz tacy, że się boją, bo babki jeżdżą od nich lepiej samochodami, mają często lepsze stanowiska w pracy, ogarniają dom, pracę, siłownię i spotkanie z przyjaciółką. Powiedzmy, że coś w tym jest. Ja też bez problemu naprawiam w domu spłuczkę, dźwigam zgrzewki wody mineralnej, załatwiam wszystko sama. Po pracy jadę sobie do koleżanki pochichrać wspólnie i napić się wina.

Ale dlaczego taka ładna, mądra i zaradna dziewczyna jak ja - kontynuowałam, a Martyna spojrzała na mnie spod byka - No i ty - dodałam - i wszystkie te kobiety, które były z nami na siłowni, dlaczego musimy same naprawiać te spłuczki i spędzać wieczory tylko z przyjaciółkami i chodzić do teatru z mamą?
- No właśnie. Dlaczego?
- Bo faceci boją się zranienia. Bo boją się nas stracić. Bo czekają, aż pierwsze zrobimy ruch, pokażemy im, że jesteśmy zainteresowane. Utwierdzimy ich w przekonaniu, że warto o nas zawalczyć. Podamy siebie na srebrnej tacy, a później będziemy uciekać, żeby sobie mogli gonić króliczka. Najpierw same napiszemy tego cholernego SMSa, a później nie będziemy odpisywać za często. Na to oni liczą. A wiesz, czemu to nie działa?
-  Chciałabym wiedzieć.- Martyna rozmarzyła się.
- Bo my chciałybyśmy chociaż raz nie musieć być tą silniejszą, twardszą. Chcemy zrobić słodkie oczka i się przytulić. Szukamy czułości, chcemy zdjąć ten uwierający pancerz silnej kobiety. Chcemy móc się wygłupić i chcemy nie mieć w czymś w końcu racji. Mamy dosyć grania męskich ról. A oni myślą, że my tylko chcemy rządzić. Że jeśli on pokaże emocje, to my go odrzucimy tak, jak odrzuciła go kiedyś jakaś przypadkowa Anka czy Kaśka.
- A co, my się nie boimy odrzucenia? Nie boimy się, że zawali się nasz silny świat i będziemy przykrywać  makijażem opuchnięte od płaczu oczy? Bez sensu. - Martyna również podniosła głos.
- Otóż to. Jesteśmy silne, a chciałybyśmy być słabe. A mężczyźni są słabi, a chcieliby być silni. Dlatego to wszystko nie działa.

         (źródło: Pinterest)
Facebook